नाम होइन, कामले चिनिने नेता: मन्त्री रोज राणाको प्रगति पछि अतालिएका विरोधीहरू: माधब के शि

 

माधव के. शि.

२०८२ सालको असार १६ गते, सोमबारको दिन ‘आस्था/जनआस्था’ नामक अनलाइन मिडियामा एक खबर प्रकाशित भयो – “नाम थर फेरेका मन्त्रीको निजी खेतमा सरकारको एक करोड” भन्ने शीर्षकमा। यसले लुम्बिनी प्रदेश सरकारका खानेपानी तथा सहरी विकास मन्त्री रोज राणालाई लक्षित गर्दै अनेकन आरोपहरू लगायो। तर समाचारको शीर्षकदेखि सामग्रीसम्म हेर्दा स्पष्ट बुझिन्छ — यो कुनै तथ्यपरक अनुसन्धान नभई षड्यन्त्रपूर्ण नियतका साथ बनाइएको सामग्री हो।

यसमा यथार्थभन्दा भ्रम फैलाउने प्रयास गरिएको छ, र त्यसले स्वाभाविक रूपमा मन्त्रीको इमान्दार छवि र सशक्त नेतृत्वमाथि प्रश्नचिन्ह खडा गर्ने रणनीति देखिन्छ। तर, गहिरिएर पढ्दा समाचार आफैंले आफ्ना दावीहरू खण्डन गरिरहेको छ।

विकासकै आधारमा आलोचना?

समाचारमा भनिएको छ — मन्त्री राणाको निजी खेतमा बजेट परेको छ। तर पढ्दै जाँदा थाहा हुन्छ, त्यहाँ बाटो निर्माणको योजना हो जसले बस्तीलाई सञ्जालमा बाँध्ने उद्देश्य राख्छ। बाटो छुट्टै छ, खेत छुट्टै। मन्त्रीको नाममा १० कठ्ठा १० धुर मात्र जग्गा रहेको, बाँकी अरू व्यक्तिका नाममा रहेको, यो खबर आफैंले उल्लेख गर्छ। अनि प्रश्न उठ्छ – यस्तो समाचारको उद्देश्य के हो?

साथै ‘बस्ती विकास’ शीर्षकमा परेको ७० लाखको बजेट, ‘देवराज सुनुवारदेखि गोविन्द पोखरेलको घरसम्म’ ३५ र २५ लाखका योजना — यी सबै मन्त्रालयकै नियमित योजनाका प्रक्रिया हुन्। योजना छनोट र बजेट विनियोजन नियमित व्यवस्थापकीय प्रक्रियाबाट हुने कुरा हो, जसमा स्थानीय निकाय, नागरिक, जनप्रतिनिधिहरूले प्रस्ताव लिएर आउने गर्छन्। मन्त्री त्यसका एक फिल्टर हुन्, निर्माता होइनन्।

मन्त्री रोज राणा: युवाको आशा, नेतृत्वको नयाँ धार

मन्त्री राणालाई अहिले लुम्बिनी प्रदेशकै सबैभन्दा गतिशील र प्रभावशाली मन्त्री मानिन्छ। उनले प्यूठानमा मात्रै २ अर्ब रुपैयाँ बजेट ल्याएका छन्। सहरी पूर्वाधार, खानेपानी, बस्ती विकास, सडक सुधार, कानुनी तथा प्रशासनिक संयोजनमा ठोस प्रगति भएको छ।

यही प्रगतिको डर हो — जसले विरोधीलाई अतालिएको देखिन्छ। मन्त्रालयको ढोका हजारौं समस्याहरूसँग नागरिकहरू धाउँछन्। तीमध्ये कोही ईमान्दार, कोही स्वार्थी पनि हुन सक्छन्। तर, स–साना त्रुटीको भरमा मन्त्रीमाथि दोष थोपर्ने प्रवृत्ति राजनीतिक संस्कारको पतन हो।

मन्त्री राणा कुनै नामथर फेर्ने नेता होइनन् – उनी ‘काम गर्ने नेता’ हुन्। उनी प्रदेश सरकारको एक उदाउँदो युवा नेतृत्व हुन् जसको प्रभाव, कद, र समर्पण लुम्बिनी प्रदेशभित्र मात्र होइन, प्यूठानका जनता माझ पनि स्पष्ट देखिन्छ।

पछिल्लो समय प्यूठानको भौतिक विकासमा आएको द्रुतगति, नागरिकले भोगेका सकारात्मक परिवर्तनहरू र सरकारी संयन्त्रमा आएको चुस्तता — यी सबैको मूलमा मन्त्री राणाको गतिशील र समर्पित नेतृत्व रहेको छ। यसलाई देखेर छायाँमा रहेका केहीलाई असहज हुनु अस्वाभाविक होइन।

 

समाचारको शीर्षकमा ‘निजी खेतमा बजेट’ भनिए पनि सारमा त्यो कुरा पुष्टि हुन सकेको छैन। बरु, विरोधीहरूका लागि यो एक कसी मात्र हो — जसबाट बढ्दो प्रभाव घटाउने प्रयास हो। तर, सत्य लुक्दैन। जनताले देखेका छन्, महसुस गरेका छन् – मन्त्री राणा काम गर्छन्, योजना ल्याउँछन्, र परिणाम दिन्छन्।

हुन त, चम्किने सूर्यमाथि बादल लाग्न खोज्नु सामान्य हो, तर सूर्य अस्ताउँदैन। मन्त्री राणाको नेतृत्वमा प्यूठान र लुम्बिनी प्रदेशको विकासको सूर्य अझ उज्यालो हुँदै गएको छ। यस्तो सकारात्मक यात्रालाई अफवाह र षड्यन्त्रले रोक्न सक्दैन।

✍️ माधव के. शि.

सम्बन्धित

प्रतिकृया दिनुहोस

तपाईंको इमेल ठेगाना प्रकाशित गरिने छैन।